Integracja sensoryczna

Twórcą SI  jest dr Jean Ayres (1920–1989), psycholog, terapeuta i pracownik naukowy Uniwersytetu Kalifornijskiego w USA.  Badaczka sformułowała hipotezy mówiące o  związku procesów integracji sensorycznej z procesami uczenia się – lata 60’te XX w. A przecież uczymy się już od narodzin. Uczymy się funkcjonowania w zupełnie nowej rzeczywistości,  oglądamy zabawki, wodzimy wzrokiem za nimi, uczymy się schematu swojego ciała to jest moja ręka i wkładam ją do buzi, to jest moja noga dotykam jej… ruchu np. podnoszenia głowy, dotyku mamy, taty, uczymy się rozpoznawania smaków, zapachów. Dzięki wspólnie przebiegającym procesom zmysłowo ruchowym mogę poznawać świat, a przez to mogę optymalnie się rozwijać.

Integracja Sensoryczna jest  procesem, podczas którego mózg obiera informację ze wszystkich zmysłów i segreguje je, rozpoznaje, interpretuje i integruje z tym czego wcześniej doświadczył. Niestety istnieje wiele czynników, zdarzeń które mogą ten proces zaburzyć.

Integracja Sensoryczna odgrywa bardzo dużą rolę  w funkcjonowaniu niemowląt.

Dzieci z grupy ryzyka:

• problemy w ciąży (leki+leżenie),
• wcześniaki,
• dzieci z uszkodzeniami okołoprodowymi,
• dzieci z wrodzonymi wadami układu nerwowego, 

Również cesarskie cięcie może, ale nie musi powodować zaburzenia integracji sensorycznej. Zalecana dla dziecka które na różne bodźce reaguje lękiem pręży się, jest agresywne, zaciska pieści, płacze; nie lubi niektórych zabawek, faktur(twarde, miękkie) , nie lubi chodzić na boso, nie zwraca uwagi na pokazywane mu zabawki, przedmioty, lubi bardzo silne dźwięki, kolory, zapachy, stale kręci się wierci, lubi bardzo mocne huśtanie, bujanie, stale uderza się w głowę, drapie.